Το 11ο Street Mode τελείωσε και φυσικά εμείς ήμασταν εκεί για να σας μεταδώσουμε το κλίμα. Μετά από δύο χρόνια επέστρεψε ξανά στο λιμάνι για να μπορέσει να φιλοξενήσει το πλήθος κόσμου που το περίμενε, αυτήν τη φορά πιο εντυπωσιακό από ποτέ. 80 καλλιτέχνες από όλη την υφήλιο, street artists, parkour athletes, χορευτές και χορεύτριες και άλλα πολλά events. Ο κόσμος όπως κάθε χρόνο μπορούσε και να θαυμάσει το show, αλλά και να διασκεδάσει με ποικίλους τρόπους και δραστηριότητες. Για το κοινό όμως της rap σκηνής στη Θεσσαλονίκη που μετά το τέλος του THHF είναι ένα φεστιβάλ που ανυπομονεί να απολαύσει κάθε χρόνο,τα πράγματα δεν πήγαν και τόσο καλά, αλλά για αυτό θα μιλήσουμε παρακάτω. Πάμε λοιπόν να πιάσουμε τις μέρες μία προς μία.
Day 0. Η αρχή της περιπέτειας!
Τι νόμιζες; Θα την αφήναμε από έξω; Φυσικά και όχι, αφού είχε τους Villagers of Ioannina City που ήταν καταπληκτικοί και σου δίνανε το αίσθημα ότι οι επόμενες τρεις μέρες που ακολουθούν θα μείνουν αξέχαστες! Πραγματικά η Day 0 ήταν το καλύτερο ξεκίνημα που θα μπορούσαν να είχαν σκεφτεί. Δεν είχε τα υπερβολικά events οπότε έκανες ένα καλό ζέσταμα για το τι σε περιμένει! Εκτός από τους VIC, οι Tuber αλλά και οι Halocraft ήταν φανταστικοί, αφήνοντας μια χαρούμενη έκφραση και μια ανυπομονησία στο πρόσωπο σου όταν έφευγες!
Day 1. Φωτιά στο λιμάνι!
Ξεκινάμε από το Warehouse και την Rap σκηνή. Αφού απολαύσαμε τον αγγλικό στίχο και το εξαίρετο flow των διδύμων Twinsanity, γεμίσαμε με ενέργεια από τους Muddy Vibes, ήρθε η ώρα μας να κάνουμε ένα ταξίδι στην ατμόσφαιρα, για να μάθουμε και εμείς πόσο διαρκεί, έτσι τους δείξαμε ότι είμαστε η δύναμη που δεν υπολόγιζαν, αφού ότι αγαπάς δεν έχει τέλος! Προφανώς ο Tiny Jackal, ο Ταφ Λάθος, οι Zoro&Buzz και ο Anser με τον Eversor ήταν φωτιά και ο χώρος του Warehouse έγινε εμπόλεμη ζώνη! Τα έντονα συναισθήματα διαδέχονταν το ένα το άλλο με αποτέλεσμα το κοινό να μείνει με την τρίχα κάγκελο ακούγοντας τη μια κομματάρα μετά την άλλη! Όμως η μέρα δεν τελειώνει εδώ. Εφόσον κατάφερα να είμαι εκεί από το πρωί μπόρεσα και να απολαύσω όλα τα event με την ηρεμία μου, αλλά και έναν freddo espresso στο χέρι, καθώς η διοργάνωση φρόντισε να καλύψει κάθε πιθανή επιλογή σε καφέ, φαγητό, αλλά και αλκοόλ! Πραγματικά έχανες το μυαλό σου από όλα όσα είχαν στήσει. Στις εξωτερικές σκηνές ξεχώρισα τους Dirty Fuse, Embargo, Παύλο Παυλίδη με Bad Movies, Pussy Riot, Nightstalker, καθώς και τους Ισπανούς Ska-P. Παρεμπιπτόντως η «Νύμφη» πολύ συμπαθητική μπύρα!
Day 2. Τα περίεργα παιδιά !
Μετά από τις προηγούμενες εμπειρίες που ανέφερα, ξύπνησα με πολύ καλή διάθεση τη δεύτερη μέρα. Καφεδάκι στα γρήγορα και φύγαμε για λιμάνι! Female dance battles για αρχή και η μέρα ξεκίνησε καλά! Η ώρα πέρασε γρήγορα και οι πρώτοι καλλιτέχνες που περίμενα να δω με ανυπομονησία ήταν στην σκηνή! Το ταξίδι ξεκίνησε με το hip-hop της Μεσογείου, από τους Social Waste. Χορός, γέλια και μπύρες υπήρχαν παντού. Ένα υπέροχο κλίμα που δύσκολα σε προετοίμαζε για την συνέχεια. Πήγαμε μέσα να δούμε Iratus, Μικρό Κλέφτη, Τζαμάλ και φυσικά τους Λόγο Τιμής που τους έχουμε και μια μικρή αδυναμία κακά τα ψέματα. Όλα κυλούσαν σχετικά ομαλά ώσπου στην σκηνή βγήκε ο Τζαμάλ. Προφανώς και περιμένεις ότι θα γίνει πόλεμος όπως σε κάθε live του! Οι διοργανωτές και ο Τζαμάλ προσπάθησαν να πείσουν το κοινό να μην ανάψει πυρσούς αλλά μάταια. Ένα ασφυκτικό κλίμα δημιουργήθηκε γρήγορα. Χαμός και αφάνταστη ζεστή επικρατούσε παντού. Δυστυχώς οι διοργανωτές αναγκάστηκαν να σταματήσουν τα σόου στον μέσα χώρο. Το κλίμα ήταν πολύ βαρύ. Όλοι ξενέρωσαν, ο κόσμος έφευγε στεναχωρημένος και κάνεις δεν ήξερε τι θα γίνει με τα επόμενα συγκροτήματα. Ευτυχώς έγιναν σύντομα μετατροπές στο πρόγραμμα και εν τέλει μπορέσαμε να δούμε τους Λόγος Τιμής στο εξωτερικό stage. Περιττό να πούμε πως ήταν φοβεροί! Εμείς τα περίεργα παιδιά ζήσαμε τις καλύτερες στιγμές μας τραγουδώντας αγκαλιά όλοι μαζί! Οι Λόγος Τιμής βγήκανε μετά τους θρυλικούς Rumjacks και έτσι προφανώς είχαμε ήδη ζεσταθεί από τον έντονο χορό! Τέλος το «σβήσιμο» για μένα υπήρξε ο Αγγελάκας κρατώντας την φλόγα μέσα μου αναμμένη και μετά γρήγορα σπίτι για ύπνο!
Day 3: Είναι ωραίο το τέλος γαμω την μάνα του!
Εντάξει, μπορώ να πω ότι είχαν αρχίσει να αδειάζουν οι μπαταρίες μου. Τα battles του THHF, ξεκίνησαν από τις 13:00, κάτι που δεν ευνοούσε κιόλας για ξεκούραση! Φοβερές μονομαχίες και με έναν νικητή, πρωτάρη μεν, φωτιά δε! Πολύ ωραίος και ετοιμόλογος! JPS συγχαρητήρια! Το πρώτο όνομα φωτιά της μέρας ήταν ο δικός μας 12ος πίθηκος! Στην σκηνή με συνοδεία ζωντανής τρομπέτας δίδαξε πως ότι κάνουμε πρέπει να το κάνουμε για εμάς. Στην ίδια σκηνή συνέχισαν οι Xatzifrageta και το λιμάνι έγινε πραγματικά καλοκαιρινό! Και κάπως έτσι φτάνουμε στον Βέβηλο! Παρέα με τον Παράφρων και τον Τσέκο που για άλλη μια χρονιά έκαναν το street mode να ουρλιάζει για ένδοξες εποχές με Βαβυλώνα και Policemania! Φυσικά η βραδιά δεν τελειώνει εκεί αφού σειρά έχει ο Βαλάντης με την Μαρίνα. Η θάλασσα μας ταξίδεψε πέρα από τους τοίχους του Warehouse και οι μηχανές άφησαν τα νεύρα μας να εκτονωθούν στον ρυθμό! Πραγματικά κάθε φορά που τους βλέπω live το συναίσθημα είναι ίδιο και μένει ανεξίτηλο! Ωραίος και ο Εισβολέας, αλλά δυστυχώς η κούραση μας είχε νικήσει μέχρι εκείνη την ώρα και μας ανάγκασε να φύγουμε λιγάκι νωρίς. Κάπου εκεί τελειώνει και για εμάς αυτό το φεστιβάλ που το περιμέναμε καιρό! Με γεμάτο το μυαλό καλές αναμνήσεις και πολλά ζωγραφισμένα χαμόγελα πήραμε συγκινημένοι το δρόμο της επιστροφής για την καθημερινότητα. Γνωρίσαμε νέα άτομα, γεννήθηκαν νέες φιλίες και ένας ανεκπλήρωτος έρωτας αφού δεν ανταλλάξαμε αριθμό!
Warehouse.
Προφανώς και δεν είμαι ο καλύτερος άνθρωπος για να κρίνω μια τόσο μεγάλη διοργάνωση. Ναι προφανώς ήταν λάθος που βάλανε τόσο μεγάλους καλλιτέχνες με τέτοια επιρροή σε έναν τόσο μικρό χώρο. Πραγματικά όμως αφού το σκέφτηκα ήρεμα δεν μπορώ να τους κατηγορήσω γιατί προφανώς μια τόσο μεγάλη ιδέα πάντα θα έχει κάποια λάθη και οι διοργανωτές τους τα κατάλαβαν οπότε ελπίζουμε ότι δεν θα επαναληφθούν. Το σημαντικό είναι ότι όλοι έχουν καταλάβει τι επιρροή έχει η hip-hop σκηνή και πλέον ελπίζουμε ότι θα την υπολογίζουν όπως της αξίζει !
Επίλογος.
Είναι γιορτή αυτό το φεστιβάλ. Σε κάνει να ξεχνάς για λίγο την ρουτίνα και σε μεταφέρει στο μεγαλύτερο μουσικό πάρτυ. Για άλλη μια χρονιά είμαι χαρούμενος που μπόρεσα να πάω και περιμένω το επόμενο με την ίδια λαχτάρα! Έμεινα πολύ ευχαριστημένος παρά το σκηνικό του warehouse και εύχομαι η διοργάνωση να συνεχίσει για χρόνια να δίνει το παρών στην πόλη μας!
Οπότε Streetmoders εις το επανιδείν!
Οι φωτογραφίες ανήκουν στο Σωτήρη Λάμπρου.
