Μπήκε και επίσημα ο Αύγουστος. Καλοκαίρι στην πόλη λοιπόν, και το mood μου ταιριάζει απόλυτα με αυτό των αγαπημένων Vodka Juniors στο “I hate this place and I hate this town, all it ever does is to bring me down”. Οι διακοπές ωστόσο δεν αργούν, οπότε μάζεψα όση αισιοδοξία μου έχει απομείνει και ξεκίνησα τη νέα αυτή σειρά με τις (cozy) ιστορίες μου. Με θεματολογία αφηρημένη σαν τη σκέψη μου και ύφος τόσο υπαρκτό όσο το ενδεχόμενο να βγει ο δεύτερος τόμος των ΖΝ, όπως καταλαβαίνεις η στήλη αυτή δεν θα έχει κάποιον συγκεκριμένο σκοπό. Βέβαια, θα μιλάμε για μουσική, random ιστορίες καθημερινής τρέλας (Bukowski σ ’αγαπώ) και ό,τι άλλο προκύψει. Ίσως να ανεβαίνει ένα κείμενο τη βδομάδα. Ίσως και όχι. Ποιος νοιάζεται; Πάμε.
Όσο κι αν το “Notes from Underground” ακούγεται σαν ύμνος στη (μισή) ραπ σκηνή της χώρας, δεν έχει καμία σχέση με μουσική. Πιο συγκεκριμένα, είναι εμπνευσμένο από το τελευταίο βιβλίο που διάβασα και με άγγιξε. Αν και δεν θέλω να επεκταθώ πολύ πάνω σε αυτό, όποιος ενδιαφέρεται ας ρίξει μια ματιά εδώ. Είναι ολιγοσέλιδο, κι αν δεν έχετε διαβάσει καθόλου Dostoyevsky ίσως να είναι ένα καλό βιβλίο για να ξεκινήσετε. Disclaimer, το βιβλίο δεν χωρίζει καλλιτέχνες σε εμπορικούς και μη, άρα δε θα το κάνουμε ούτε εμείς εδώ.
Πέραν από τους ακροατές λοιπόν, σε καλοκαιρινή διάθεση κινείται και η ίδια η rap μουσική σκηνή. Φέτος, ο Έλληνας rapper γίνεται και επίσημα ο καλύτερος πελάτης του μέσου βενζινά , μιας και διανύουμε το καλοκαίρι με τα περισσότερα μουσικά festivals ever, τόσο εντός όσο και εκτός μεγαλουπόλεων. Οι πιο τολμηροί μάλιστα δε διστάζουν να ταξιδέψουν και μέχρι το Κόσοβο, κοντράροντας στα ίσια το διάσημο roadtrip του Route 66 (μπορεί και όχι). Τέλος, για να μην έχουμε και φέτος τα κλασσικά «μα καλά πότε έγινε αυτό;;;» τα οποίο συνήθως συνοδεύονται από ένα μακρόσυρτο «πφφφφφφφφ», φρόντισε να τσεκάρεις τι παίζει σε κάθε πόλη εδώ.
Για να περάσουμε στις νέες κυκλοφορίες, ακόμα και οι κουφοί πλέον έχουν καταλάβει ότι το reggaeton έχει επανέλθει και πάλι στα trends (ναι, δεν είναι newschool rap, δεν είναι trap). Και αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό. Βασικά, δεν είναι καθόλου κακό. Φουλ καλοκαιρινός ήχος και ψιλοδιαφορετική θεματολογία από τον πολύ πετυχημένο συνδυασμό όπλα-λεφτά-όπλα-λεφτά-όπλα. Δεν με χαλάει. Στην τελική, οι ακροατές δεν έχουν να χωρίσουν τίποτα. Ο καθένας ακούει ό,τι τον αγγίζει. Και μιας και μιλάμε για συναισθήματα, εγώ έχω συνδυάσει το καλοκαίρι με το παρακάτω τραγούδι.
Οι τυχεροί αυτής της βδομάδας είναι αυτοί που βρίσκονται κοντά ή έχουν ταξιδέψει για να πιούν μπύρες ή κρασιά (δεν κρίνω) σε Νεστόριο και Αλμυρό. Δύο τεράστια festivals, το καθένα με τη δικιά του ιστορία.
Για εσένα όμως που πήζεις στην πόλη με 58 βαθμούς στη σκιά. Για εσένα που ακούς το «ρούμι-τεκίλα» όλη μέρα κάτω από το air condition. Και για εσένα έχω κάτι. Συγκεκριμένα, οι Hatemost και Κανών θα κάνουν φασάρα στο God’s Barber Downtown Shop. Δεν ξέρω αν θα ζήσουμε στιγμές αντίστοιχες του Album Listening του Nas, πάντως είναι το πρώτο pop-up listening session στην Ελλάδα και αξίζει να το τσεκάρετε.
Επειδή όλοι μας χρειαζόμαστε λίγες διακοπές, θα κάνουμε να τα πούμε λίγο καιρό. Το επόμενο ραντεβού μας θα είναι στις 23/08 για να αναλύσουμε ό,τι έγινε στις καλοκαιρινές διακοπές. Peace!
