Εξέλιξη της στιχουργίας
Στην διάρκεια των προηγούμενων αιώνων, κύρια πηγή έμπνευσης για τους λογοτέχνες και τους στιχουργούς παγκοσμίως ήταν η φύση, με τις διάφορες εκφάνσεις και τα καθημερινά “θαύματα” της, καθώς και ο ανθρώπινος παράγοντας. Με την ταχύτατη αστικοποίηση που συντελέστηκε κατά τον 20ο αιώνα, όλο και περισσότεροι άνθρωποι άρχισαν να περνούν τις ζωές τους σε μεγαλοαστικά κέντρα. Η τέχνη προσαρμόστηκε στη νέα καθημερινότητα . Ο ανθρώπινος παράγοντας βρισκόταν όλο και περισσότερο στο επίκεντρο της στιχουργίας, όπως επίσης και τα νέα κοινωνικά και πολιτικά προβλήματα που ξεπηδούσαν μέσα από αυτές τις συνθήκες.
Γέννηση
Η δεκαετία του ’70 στην Αμερική σημαδεύτηκε από πολλές πολιτιστικές και κοινωνικές εκρήξεις και επαναστάσεις. Η Αφρο-αμερικάνικη νεολαία βρήκε «καταφύγιο» κυρίως στις μεγάλες βιομηχανικές πόλεις της χώρας. Οι συχνά κακές συνθήκες διαβίωσης τους, οδήγησαν στη διαμόρφωση κοινοτήτων με ισχυρούς δεσμούς μεταξύ των μελών τους. Η νεολαία βρισκόταν στους δρόμους, στα πάρκα και σε κάθε λογής δημόσιους χώρους. Σε αυτά τα μέρη τη δεκαετία του ’70 (στο Bronx συγκεκριμένα) γεννήθηκε η μουσική του Hip-Hop, για να δώσει τη δυνατότητα σε “ατάλαντους” μουσικούς να μοιραστούν τις σκέψεις τους, σε ένα περιβάλλον γειτονιάς που τους έπνιγε και δεν τους έδινε καμία ελπίδα για το μέλλον.
Ελλάδα
Στον Ελλαδικό χώρο η μουσική αυτή είναι φυσικά επηρεασμένη από τα Αμερικάνικα πρότυπα. Παρ’ όλα αυτά, από τα πρώτα κιόλας χρόνια της ύπαρξης της στη χώρα μας διαμορφώθηκε ένα πιο ιδιαίτερο ηχόχρωμα, προσαρμοσμένο στην ελληνική κουλτούρα και καθημερινότητα. Εν συνεχεία, διαμορφώθηκαν δύο βασικές τάσεις. Η μία, προσπαθεί να “μιλήσει” βάσει των τωρινών συνθηκών ζωής, απευθυνόμενη στο κοινό που στήριζε και στηρίζει το Hip-Hop από τη γέννηση του. Η δεύτερη, ακολουθεί πιστά τις «προσταγές» της αμερικάνικης σκηνής, αποξενώνοντας σε ένα βαθμό τους ακροατές. Χωρίς να υποτιμώ τη δεύτερη τάση, θα αναφερθώ μόνο στην πρώτη.
Παραπάνω από το μισό πληθυσμό της Ελλάδας κατοικεί στα δύο μεγάλα αστικά κέντρα, Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Δύο πόλεις που είναι συζητήσιμο ακόμη και αν βάσει λειτουργικότητας χωράνε τόσο κόσμο. Δουλειές του ποδαριού, παρακάλια για ένα χαρτζιλίκι, και μικροπαρανομίες συνθέτουν τη σύγχρονη πραγματικότητα μεγάλης μερίδας της νεολαίας των πόλεων. Ταυτόχρονα, εν μέσω κρίσης, έχει ξεκινήσει μία τάση επανοικειοποίησης των δημόσιων χώρων, αλλά και διαμόρφωσης καινούριων κοινοτήτων, κόντρα στην αντίληψη της ατομικότητας των χρόνων της «αφθονίας».
Χωρίς πολλές φανφάρες, το Hip-Hop επιτυγχάνει την ωμή περιγραφή αυτών των γεγονότων. Η μουσική τονίζει την αίσθηση αλληλεγγύης που δημιουργείται, κατά βάση λόγω ανάγκης, μεταξύ των σύγχρονων κατοίκων των μεγαλουπόλεων. Η ιδιαιτερότητα και η αμεσότητα της μουσικής αυτής έγκειται στο ότι περιγράφει, πληρέστερα από κάθε άλλο είδος μουσικής του σήμερα, την εύθραυστη και χαομένη ψυχοσύνθεση των ατομικοτήτων.
Κλείνω με στίχους του ΛΕΞ, του MC που κατάφερε καλύτερα και αμεσότερα από τους υπόλοιπους να περιγράψει τις σύγχρονες συνθήκες των Ελληνικών πόλεων.
«Μη ρωτάς τι κάνω γιατί σου το είπα μόλις
Σέρνω το κουφάρι μου μες στις μεγαλουπόλεις»
Άρθρο: Ορέστης
Διαβάστε επίσης
- None Found
