Τρίτο “Bands to Check” και επέλεξα μία απ’ τις αγαπημένες μου μπάντες. Αναφέρομαι στους Black Rebel Motorcycle Club, BRMC εν συντομία. Πρόκειται για ένα αρχιδάτο γκαρατζο-μπλουζο-ροκ τρίο από το Σαν Φρανσίσκο. Αυτό που μου ‘κανε ιδιαίτερη εντύπωση όταν τους πρωτοάκουσα ήταν η ικανότητα τους να αναμειγνύουν τον “σκληρό” ήχο με μπλουζ μοτίβα και πιο catchy μελωδίες.
Αν δεν κάνω λάθος, το πρώτο τους κομμάτι που άκουσα ήταν το “Beat the Devil’s Tattoo”, το οποίο και περιεχόταν στο soundtrack του Sons of Anarchy, soundtrack το οποίο και ανέδειξε πολλά πρώιμα κομμάτια των Black Keys. Εκείνη την περίοδο ψάχνοντας κάτι πιο τραχύ απ’ τους Black Keys όπως είχε διαμορφωθεί ο ήχος τους στα τότε πιο πρόσφατα albums οι BRMC μου τράβηξαν το ενδιαφέρον. Κάθε τους κομμάτι είναι ένα εν δυνάμει hit, είτε είναι μπαλάντα είτε πανκοφέρνει, και γι’ αυτό καταφέρνουν να προσελκύουν κοινό διαφορετικών ακουσμάτων. Η μουσική τους σε συνοδεύει είτε στην κατανάλωση αλκόολ στη μπάρα ενός μισοάδειου bar, είτε στα ηχεία του αμαξιού όταν τρέχεις στην Εθνική. Μειονέκτημά τους θα έλεγα πως είναι η έλλειψη παραπάνω “γκαζιού” σε ορισμένα κομμάτια. Σε ότι αφορά το “φαίνεσθαι”, είναι προφανές πως τα γλυμμένα με πομάδα μαλλιά και τα πέτσινα μπουφάν με εξίταραν (sic).
Έχουν έρθει αρκετές φορές στη χώρα μας, παρ’όλα αυτά εγώ τους είδα live για πρώτη φορά φέτος στη σκηνή του Release Festival όταν και εμφανίστηκαν πριν τους Clutch. Την προηγούμενη φορά που ήρθαν μοιράστηκαν τη σκηνή με Judas Priest και Prodigy, ένα lineup που όσο παράδοξος και αν μου φαίνεται ο συνδυασμός του, άλλο τόσο θα με εξίταρε να είχα δει. Παρ’ όλες τις εμφανίσεις τους σε μεγάλα φεστιβάλ και ανοιχτές σκηνές, κατ’ εμέ αποτελούν τον ορισμό της μπάντας που θες να παρακολουθήσεις σε μικρή σκηνή με βρώμικο ήχο και κάμποσες μπύρες.
